Ραζή-Κότσικας

Οικογένεια της Κεφαλονιάς, μέλη της οποίας διακρίθηκαν στην Επανάσταση. 1. Αθανάσιος. Οπλαρχηγός. Γεννήθηκε το 1798. Πολύ νέος ανακηρύχτηκε από τους συμπατριώτες του γενικός αρχηγός τους. Όταν άρχισε η Επανάσταση έσπευσε στο Μεσολόγγι και ανέλαβε την οχύρωση του (1 Μαΐου-1 Αυγούστου 1821), η οποία αποδείχτηκε, στην πρώτη πολιορκία του, επιτυχής. Διαφώνησε όμως με τον Αλ. Μαυροκορδάτο γιατί δεν δέχτηκε να ενισχύσουν οι Μεσολογγίτες με άντρες τον στρατό, που υποχωρούσε μετά την καταστροφή του Πέτα. Η αντίδραση του αυτή αποδείχτηκε σωτήρια για την εξέλιξη του Αγώνα, γιατί έτσι οι Μεσολογγίτες μπόρεσαν να αποκρούσουν την 20ή Ιουλίου 1822 την απόβαση αντρών του ενωμένου στόλου της Τουρκίας, Αιγύπτου και Αλγερίου στο νησί Βασιλάδι. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Μοχάμετ Άλι της Αιγύπτου, όταν έστειλε δελεαστικές προτάσεις στους Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Θ. Κολοκοτρώνη και Γ. Σισίνη έστειλε ανάλογες μόνο σε αυτόν από όλους τους Στερεοελλαδίτες οπλαρχηγούς. Ο Ρ.-K., στην τελευταία πολιορκία του Μεσολογγίου, αναδείχτηκε αληθινός ήρωας. Υπεραμύνθηκε ενός από τους πιο στρατηγικούς προμαχώνες και πήρε μέρος σε όλες τις νυχτερινές και ημερήσιες εξορμήσεις. Απαράμιλλη ήταν η καρτερία και η προσπάθεια που κατέβαλε για να εμψυχώσει τους Μεσολογγίτες, οι οποίοι υπέφεραν από την πείνα και από τις κακουχίες, καθώς και η γενναιοδωρία του. Στην Έξοδο, επικεφαλής των ένοπλων συμπολιτών του, προσπάθησε να καταλάβει την απέναντι της Λουνέτας εχθρική θέση, για να διευκολύνει τη μεταξύ της και της θάλασσας διέλευση των γυναικόπαιδων αλλά σκοτώθηκε στην προσπάθειά του αυτή. 2. Γιαννάκης. Νεότερος αδελφός του προηγούμενου, υπαρχηγός των Μεσολογγιτών από την αρχή του Αγώνα. Είχε τον βαθμό του αντιστράτηγου. Στην Έξοδο, επικεφαλής σώματος διακοσίων αντρών, διέσπασε τις εχθρικές τάξεις και έφτασε στο Ναύπλιο, όπου εξελέγη μέλος της Εθνοσυνέλευσης. Συνέχισε να αγωνίζεται και πήρε μέρος σε πολλές μάχες υπό τις διαταγές του Νικηταρά, Καραϊσκάκη, Υψηλάντη και Αυγουστίνου Καποδίστρια. Απομακρύνθηκε, με τη θέλησή του, από την ενεργό δράση και δεν δέχτηκε την πρόταση του τότε πρωθυπουργού και γυναικαδέλφου του Σπ. Τρικούπη να γίνει υπασπιστής του Όθωνα. Το 1836 όμως ανέλαβε με επιτυχία την καταστολή της ανταρσίας μερικών οπλαρχηγών έξω από το Μεσολόγγι. Πέθανε το 1855 από χολέρα.